een dag uit het leven van...
Door: Tryntsje Draaijer
Blijf op de hoogte en volg Tryntsje
21 Februari 2019 | Curaçao, Willemstad
Vandaag zijn we hier precies een maand op dit eiland Curaçao! Ik zou kunnen zeggen, time flies! Maar... dat vind ik niet, haha. Het leven gaat gewoon door, net als in Nederland. Soms vliegt een dag voorbij, soms duurt een dag heel lang...
We krijgen veel appjes met wat we op een dag nou eigenlijk doen, hoe het met Henk op zijn werk gaat, de kids op school en... 'wat doe jij dan zo'n heeeeele dag alleen?'
Daarom hier wat foto's van een doorsnee dag, van een doorsnee gezin.
Onze dag begint vroeg, te vroeg (voor de boeren en de mega ochtendmensen onder ons, sorry... ik vind het vroeg), zo rond de klok van 6. Rond half 7 vertrekt Henk op de mountainbike naar zijn werk. Fietsen is hier niet een gewoonte, dus goed uitkijken en alert fietsen. Als volwassene kun je je hier nog aan wagen.
Iets over 7 uur stap ik met de kids in auto op weg naar school. Op de heenweg nemen we altijd allemaal tussendoor weggetjes. De eerste paar keren moest ik ook achter iemand aanrijden die de weg goed kende. Anders verdwaal je!
We nemen de tussendoorroute omdat de grote hoofdwegen gewoon helemaal vol staan: file rijden! Binnendoor doe ik er zo'n 25 minuten over, zou ik over de gangbare weg gaan dan kan ik er rustig een uur voor uit trekken.
Wanneer ik de kinderen naar school heb gebracht, wat nu heel goed gaat en waar ze hun plekje hebben gevonden, rij ik 3x per week door naar de Marinebasis. Daar kan ik sporten, wat ik graag doe. Soms zeg ik dan ook nog even gedag tegen Henk, die daar op kantoor werkt.
Henk heeft hier een administratieve functie. Veel computerwerk, en ik citeer Henk: 'andere mensen maken orders, maar als ze vragen hebben hierover, kunnen ze bij mij terecht en ik begeleid ze daar dan bij'. Dit wordt allemaal vastgelegd in een programma. Henk moet dit programma van binnen en buiten kennen. Er valt voor hem hier nog genoeg te leren én hij vindt het leuk! Da's wel belangrijk.
Waar waren we gebleven... oh ja, het sporten. Wanneer ik klaar ben ga ik meestal boodschapjes doen, oh wat klinkt dat luxe he! Eigenlijk kun je hier lezen: op zoek naar wat we 's avonds moeten eten wat niet al te duur is en er toch smakelijk uitziet. Als ik pech heb... moet ik drie supermarkten bij langs om alle benodigdheden bij elkaar te zoeken. Boodschappen doen is duur. Ik ben gemiddeld het dubbele kwijt dan in Nederland. Ook wel logisch, alles moet ingevoerd worden. Koeien zie je hier niet, dus zuivel is helemaal niet te betalen. Een pak vanillevla kost hier omgerekend zo'n 6 euro... dus die toetjes, die sla je vaak over! Wel goed voor de lijn.
Meestal ben ik dan rond 11 uur thuis (verkeer is hier altijd druk!) en voer nog wat huishoudelijke taakjes uit, ik bel met vriendinnen of familie in Nederland (waar de dag er dan al bijna op zit) of ik doe inderdaad NIKS en lees lekker een boek.
Op de dagen dat ik niet sport, regel ik vaak dingen voor de kinderen, voor school of hun sport. Of dingen voor onszelf. In Nederland gaat dat met één belletje of een mailtje of soms zelfs één appje. Hier gaat dat anders, overal moet je je live vertonen. Dus... overal moet je heen. Had ik al gezegd dat het verkeer hier altijd druk is?! Soms denk ik ook wel eens: kan dat niet anders, jongens... dit kan toch makkelijker! Maar zo doen ze dat hier, dus ik zal wel moeten.
Het klinkt niet heel uitdagend wat ik allemaal op een dag doe, en dat is 't eigenlijk ook niet. We zijn hier nog niet zo lang en alles moet nog wennen, inslijten, ritme krijgen, gewoontes moeten worden gemaakt. Als partner van... ben ik toch wel een beetje degene die de boel hier draaiende houdt en er vooral voor zorgt dat Benthe en Carst het naar hun zin hebben, hun plekje vinden. Er zijn hier ook zat vrouwen die hier een studie volgen of gaan werken. Maar dan meestal maar één dag. Sommige vrouwen meer, maar eigenlijk niemand houdt dat vol. Het werkt zo anders dan in Nederland. Het is planningstechnisch met de kinderen bijna niet te doen.
Wie weet... ga ik ook nog wel werken of een studie volgen, lijkt me leuk. Maar nu nog niet!
Rond half 1 rij ik weer naar school. De kids zijn om 13.15 uur weer uit en dan kunnen de taxiritten beginnen. Carst speelt bij vriendje A en kan later weer opgehaald worden. Benthe moet sporten om 15 uur, maar heen en weer huis rijden lukt dan net niet. Dus verzinnen we wat anders... ijsje eten! Ook leuk! Vervolgens breng ik dan Benthe naar haar sport, haal ik Carst weer op bij zijn vriendje en rij naar huis. Graag nét voor de drukte, anders doe ik er minstens een uur over om thuis te komen. Tot nu toe hebben we meestal nog geluk... en zijn we binnen 20 minuten thuis. Daarna volgt het riedeltje met eten koken, tassen uitpakken en opruimen etc.
Vaak spelen ze ook niet, omdat het veel heen en weer rijden is. Je woont allemaal in andere dorpjes/wijken. Niet zoals in Nederland dat je allemaal uit hetzelfde dorp komt, waar je ook op school zit. Als ze niet spelen, moeten we vaak nog wel een keer op en neer rijden naar het centrale stuk van Curaçao, voor de sporten van de kids.
Gelukkig is benzine hier goedkoop! Anders was het niet te betalen!
De weekenden zijn hier echt voor het gezin. We hebben geen verplichtingen zoals verjaardagen, familiebezoekjes of andere dingen. Al vonden wij dat altijd wel gezellig, soms was het wel veel! Nu zijn we in de weekenden echt samen. Meestal zoeken we een strandje op en doen we lekker rustig aan. We zijn onze sociale contacten nog aan het opbouwen. Echt vrienden hebben we hier nog niet gemaakt.
We eten meestal vroeg, zodat Benthe en Carst daarna nog even buiten kunnen spelen. Voetballen met heit, stoepkrijten op straat of verstoppertje met de buurtkinderen. Ze ,en wij ook trouwens, liggen nooit zo laat in ons bed. De hele dag in de zon en buiten zijn, kost veel energie. Zo rond 21 uur gaat het lichtje uit.
Behalve vanavond dan, want ik wilde zo graag weer even een stukje schrijven!
We krijgen veel appjes met wat we op een dag nou eigenlijk doen, hoe het met Henk op zijn werk gaat, de kids op school en... 'wat doe jij dan zo'n heeeeele dag alleen?'
Daarom hier wat foto's van een doorsnee dag, van een doorsnee gezin.
Onze dag begint vroeg, te vroeg (voor de boeren en de mega ochtendmensen onder ons, sorry... ik vind het vroeg), zo rond de klok van 6. Rond half 7 vertrekt Henk op de mountainbike naar zijn werk. Fietsen is hier niet een gewoonte, dus goed uitkijken en alert fietsen. Als volwassene kun je je hier nog aan wagen.
Iets over 7 uur stap ik met de kids in auto op weg naar school. Op de heenweg nemen we altijd allemaal tussendoor weggetjes. De eerste paar keren moest ik ook achter iemand aanrijden die de weg goed kende. Anders verdwaal je!
We nemen de tussendoorroute omdat de grote hoofdwegen gewoon helemaal vol staan: file rijden! Binnendoor doe ik er zo'n 25 minuten over, zou ik over de gangbare weg gaan dan kan ik er rustig een uur voor uit trekken.
Wanneer ik de kinderen naar school heb gebracht, wat nu heel goed gaat en waar ze hun plekje hebben gevonden, rij ik 3x per week door naar de Marinebasis. Daar kan ik sporten, wat ik graag doe. Soms zeg ik dan ook nog even gedag tegen Henk, die daar op kantoor werkt.
Henk heeft hier een administratieve functie. Veel computerwerk, en ik citeer Henk: 'andere mensen maken orders, maar als ze vragen hebben hierover, kunnen ze bij mij terecht en ik begeleid ze daar dan bij'. Dit wordt allemaal vastgelegd in een programma. Henk moet dit programma van binnen en buiten kennen. Er valt voor hem hier nog genoeg te leren én hij vindt het leuk! Da's wel belangrijk.
Waar waren we gebleven... oh ja, het sporten. Wanneer ik klaar ben ga ik meestal boodschapjes doen, oh wat klinkt dat luxe he! Eigenlijk kun je hier lezen: op zoek naar wat we 's avonds moeten eten wat niet al te duur is en er toch smakelijk uitziet. Als ik pech heb... moet ik drie supermarkten bij langs om alle benodigdheden bij elkaar te zoeken. Boodschappen doen is duur. Ik ben gemiddeld het dubbele kwijt dan in Nederland. Ook wel logisch, alles moet ingevoerd worden. Koeien zie je hier niet, dus zuivel is helemaal niet te betalen. Een pak vanillevla kost hier omgerekend zo'n 6 euro... dus die toetjes, die sla je vaak over! Wel goed voor de lijn.
Meestal ben ik dan rond 11 uur thuis (verkeer is hier altijd druk!) en voer nog wat huishoudelijke taakjes uit, ik bel met vriendinnen of familie in Nederland (waar de dag er dan al bijna op zit) of ik doe inderdaad NIKS en lees lekker een boek.
Op de dagen dat ik niet sport, regel ik vaak dingen voor de kinderen, voor school of hun sport. Of dingen voor onszelf. In Nederland gaat dat met één belletje of een mailtje of soms zelfs één appje. Hier gaat dat anders, overal moet je je live vertonen. Dus... overal moet je heen. Had ik al gezegd dat het verkeer hier altijd druk is?! Soms denk ik ook wel eens: kan dat niet anders, jongens... dit kan toch makkelijker! Maar zo doen ze dat hier, dus ik zal wel moeten.
Het klinkt niet heel uitdagend wat ik allemaal op een dag doe, en dat is 't eigenlijk ook niet. We zijn hier nog niet zo lang en alles moet nog wennen, inslijten, ritme krijgen, gewoontes moeten worden gemaakt. Als partner van... ben ik toch wel een beetje degene die de boel hier draaiende houdt en er vooral voor zorgt dat Benthe en Carst het naar hun zin hebben, hun plekje vinden. Er zijn hier ook zat vrouwen die hier een studie volgen of gaan werken. Maar dan meestal maar één dag. Sommige vrouwen meer, maar eigenlijk niemand houdt dat vol. Het werkt zo anders dan in Nederland. Het is planningstechnisch met de kinderen bijna niet te doen.
Wie weet... ga ik ook nog wel werken of een studie volgen, lijkt me leuk. Maar nu nog niet!
Rond half 1 rij ik weer naar school. De kids zijn om 13.15 uur weer uit en dan kunnen de taxiritten beginnen. Carst speelt bij vriendje A en kan later weer opgehaald worden. Benthe moet sporten om 15 uur, maar heen en weer huis rijden lukt dan net niet. Dus verzinnen we wat anders... ijsje eten! Ook leuk! Vervolgens breng ik dan Benthe naar haar sport, haal ik Carst weer op bij zijn vriendje en rij naar huis. Graag nét voor de drukte, anders doe ik er minstens een uur over om thuis te komen. Tot nu toe hebben we meestal nog geluk... en zijn we binnen 20 minuten thuis. Daarna volgt het riedeltje met eten koken, tassen uitpakken en opruimen etc.
Vaak spelen ze ook niet, omdat het veel heen en weer rijden is. Je woont allemaal in andere dorpjes/wijken. Niet zoals in Nederland dat je allemaal uit hetzelfde dorp komt, waar je ook op school zit. Als ze niet spelen, moeten we vaak nog wel een keer op en neer rijden naar het centrale stuk van Curaçao, voor de sporten van de kids.
Gelukkig is benzine hier goedkoop! Anders was het niet te betalen!
De weekenden zijn hier echt voor het gezin. We hebben geen verplichtingen zoals verjaardagen, familiebezoekjes of andere dingen. Al vonden wij dat altijd wel gezellig, soms was het wel veel! Nu zijn we in de weekenden echt samen. Meestal zoeken we een strandje op en doen we lekker rustig aan. We zijn onze sociale contacten nog aan het opbouwen. Echt vrienden hebben we hier nog niet gemaakt.
We eten meestal vroeg, zodat Benthe en Carst daarna nog even buiten kunnen spelen. Voetballen met heit, stoepkrijten op straat of verstoppertje met de buurtkinderen. Ze ,en wij ook trouwens, liggen nooit zo laat in ons bed. De hele dag in de zon en buiten zijn, kost veel energie. Zo rond 21 uur gaat het lichtje uit.
Behalve vanavond dan, want ik wilde zo graag weer even een stukje schrijven!
-
22 Februari 2019 - 04:59
Rianne:
Tjonge, ik had me jouw dagen toch wel anders voorgesteld. Het is hard werken. Petje af! Ik hoop dat je snel meer routine krijgt en er voor jou ook tijd en energie is om er iets bij te doen.
Het is leuk om je verslag te lezen en de foto’s te zien.
Groetjes, Rianne -
22 Februari 2019 - 07:08
Jel:
Hast wer leuk dient -
22 Februari 2019 - 07:51
Ellen:
Wat weer een leuk verhaal. Wat zal het wennen zijn allemaal...maar jullie zullen wel moeten! En het komt ook vast goed. Jullie hebben de tijd ;) na een paar jaar is het misschien weer gek om daar te vertrekken ;)
Succes met alles! De kids, vooral Jordi, vinden het ook leuk om jullie te volgen. Groetjes! -
23 Februari 2019 - 14:43
Sarah Lotte :
Lekker gesnorkeld benthe & carst? -
23 Februari 2019 - 16:41
Mem:
Hoi jongelui, wat een super verslag Trijntje, heel leuk om te lezen. Alles al op orde in jullie nieuwe huis.? Benthe en Carst hebben jullie je eigen spulletjes eindelijk? Lekker weekend nu en volop snorkelen zeker. Dikke tut aan iedereen en we bellen binnenkort even. Groetjes mem/beppe/heit/pake -
24 Februari 2019 - 17:35
Grietje :
Prachtige verslagen ,Tryntsje...
Mooi om te volgen , voorjaar vakantie is weer om..
Dit weekend hier voorjaar weer heerlijk!
Groetjes Grietje.
-
25 Februari 2019 - 11:43
Annette:
Weer zo'n leuk stukje!! Leuk ook met een fotoverslag van de dag. Dikke tût Annette -
26 Februari 2019 - 08:51
Suzy:
Super leuk om jullie op deze manier (ook) te volgen! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
