't is weer voorbij die mooie zomer...

Nou ja voorbij... we bevinden ons nu in de warmste maanden van het jaar. Dus die zomer... die houdt hier qua weer niet op. Augustus en september zijn de warmste maanden van het jaar hier op Curaçao. Waar de temperatuur en luchtvochtigheid met een behoorlijke snelheid stijgt, de wind bijna heet wordt, daalt je energieniveau per uur. Zelfs het zwembadwater is gewoon warm. Dus echt afkoelen... niet echt! Ik moet hier wel aan wennen. Het is mij eigenlijk een beetje té warm. Genoeg water drinken is dan erg belangrijk, anders krijg je echt hoofdpijn en voel je je beroerd.
Afgelopen weken dronken we echter wel wat anders dan alleen water, het was namelijk vakantie! En die is nu alweer voorbij... komende week mogen Benthe en Carst weer naar school (stiekem ook wel weer fijn). Benthe komt in groep 5 bij juf Liesbeth (een hele leuke juf mem, want ze maakt grapjes, is 28 jaar en heeft schoenmaat 41. Dus...) en Carst komt bij juf Amber in groep 4. Ze worden groot... het gaat zo snel... ze hebben er zin in! En als ik dan zo naar ze kijk, hoe lekker ze in hun velletje zitten, hoe goed ze het doen, hoe ze hun plekje hebben gevonden hier... ben ik zó trots op ze! Natuurlijk blijven de Nederlandse vriendjes en familie op nummer één staan bij ze, ze zijn hier ook echt happy en hebben hun draai gevonden. Onze straat is de afgelopen weken ook opgevuld met nieuwe kinderen en allemaal in dezelfde leeftijd als Benthe en Carst en da's natuurlijk gezellig! Henk en ik zeiden al tegen elkaar... het is alsof we op de Westerbuorren in Balk wonen!

De tijd gaat sowieso snel. Waar we ons een paar maanden terug nog verheugden op het vakantiebezoek van Naomi en Sterre, is het nu alweer een maand geleden dat ze bij ons waren. En wat hebben zij (en wij!!) genoten!
Vooraf hadden we een lijstje gemaakt, een soort van bucketlist, van wat we allemaal wilden doen deze zomer. We wilden toerist in eigen land zijn, en dat is gelukt! Met de meiden hebben we getoerd over het eiland, Naomi en Sterre zijn zelfs nog met een quad over het eiland gegaan. Geweldig! We zijn bij Shete Boka National Park geweest, dit park ligt aan de noordkust van Curaçao. En waar de zee aan de zuidkant heel rustig kabbelt, slaat deze aan de noordkant tegen het rotsachtige gesteente van het eiland. Dit gebeurt met zo'n enorme kracht, dat het water meters omhoog stuwt. Prachtig om te zien! Carst vond het fascinerend en kon er volgens mij wel uren naar kijken. We konden in het park een aantal boka's bewonderen waar het water tegen de rotsen sloeg. Een boka is een klein baaitje, een soort van inham in de zee. De laatste boka was het mooist, 'boka pistol'. De naam zegt het al: het water schiet hier als een pistool omhoog. Onderschat de kracht van de natuur niet! GEWELDIG!
Henk heeft met de meiden een introductieduik gedaan. Helaas was Sterre behoorlijk verkouden en kon ze daardoor niet mee onder water. Dus Henk en Naomi zijn samen geweest, eigenlijk een heel bijzonder vader-dochter moment. En echt... de wereld onder water is eigenlijk nog mooier dan die erboven. Ze hebben genoten!
De meiden zijn een dag naar Klein Curaçao geweest. Dit is een onbewoond, klein eilandje op een paar uur varen van Curaçao. Zeer de moeite waard, zoals zij ons vertelden. We zullen het vast nog een keer beleven! Wij gaan over een paar jaar daar naartoe, als Benthe en Carst oud genoeg zijn om mee te mogen.

Natuurlijk hebben we Naomi en Sterre ook de happy hours laten zien én beleven. Bij de eerste happy hours moesten ze er nog een beetje inkomen, maar daarna waren ze verkocht... ze vlogen van de ene happy hour naar de andere. Wij ook, want we mochten ze overal brengen en halen met de auto. Ach... hoort erbij! Slapen kan altijd nog! Één avond zijn Henk en ik met ze mee geweest op stap, hmm… het was hartstikke leuk, maar ik voelde me wel een beeeeeetje oud tussen al die 20+ers. Haha.




Tja... en zo vlogen de weken met hen voorbij... we hadden nog wat dagjes strand en heeeeeul veeeel fotoshoots, want ja... alles moet op social media worden gedeeld in de mooiste poses en de vetste kleurcombinaties met #zon #zee #strand #genieten #vakantie. Toch best vermoeiend hoor... 19 jaar zijn, ik ben helemaal happy met mijn 36 lentes jong #knipoog #rimpels #meerslaapnodig #nuklinkikechtoud

En dan komt de dag dat ze weer terug mochten naar Nederland. En dan besef je hoe bijzonder het was om drie weken 'compleet' te zijn. Zo waardevol. Voor het eerst in 14 jaar waren we een aantal weken samen. Als gezin. De liefde in Henk zijn ogen... de tevredenheid...het geluk... met geen woorden te beschrijven. Het afscheid was dan ook een beetje moeilijk, afscheid nemen is sowieso nooit leuk... Na heel veel dikke knuffels en 'kroepkes' (en een paar tranen) stapten de meiden in de blauwe vogel, op naar hun geliefde Balk. Want, zo vertelden ze, ze misten hun dorp toch wel een beetje erg, vooral het zomaar de fiets pakken en ergens heen kunnen fietsen.

De dagen erna voelden voor ons eerst wat leeg, incompleet. Iedereen moest even zijn eigen plekje weer vinden. Maar we gingen door met onze bucketlist! De kids vonden het geweldig, als we dan thuis kwamen van een dagje weg, was het eerste wat ze zeiden: 'En heit en mem, wat dogge we moarn?'
We hebben eigenlijk alles van ons lijstje af kunnen vinken en we kunnen nu ook echt zeggen: we voelen ons thuis! We ZIJN er ook echt. En dat voelt goed! Ups en downs zullen er altijd zijn. Dat hebben we hier, maar zouden we in Nederland net zo goed hebben. Toch ben ik trots op ons, op hoe we ons nu thuis voelen na die soms toch wel moeilijke eerste maanden. Dat wij dit als gezin mogen doen, mogen beleven, dat is toch wel bijzonder!

Het is weer voorbij die mooie zomer... een zomer vol mooie herinneringen.