En la buena vida!

Terwijl ik dit schrijf, ligt er in Nederland een laagje sneeuw! Heerlijk! Ik krijg allemaal foto's toegestuurd met de tekst: 'Dit in Nederland, terwijl jij met 30 graden in de zon zit'. Erg leuk! Benthe en Carst roepen bij de ene foto nog harder dan de andere. Ze willen ook naar de sneeuw!

Het is alweer het jaar 2021, we zitten alweer in ons 3e jaar dat we hier zijn. Wat gaat de tijd snel! Te snel... Soms kon het me niet snel genoeg gaan, maar op dit moment wil ik de tijd stilzetten. Ik wil nog niet weg hier, ik wil nog zó genieten van alle mooie en goede dingen die dit eiland ons te bieden heeft. Op dit moment ben ik ook liever hier dan in Nederland. Wij hebben veel vrijheid; scholen zijn open, er kan volop gesport worden, de stranden zijn open voor een hapje en een drankje. Het is nog niet zoals het was vóór maart 2020, maar we gaan wel weer richting die tijd. Heerlijk!

Afgelopen november hadden we visite van 'myn famkes'. Mijn vriendinnen. Wát een top 10 dagen hebben we gehad! In één woord: GOUD. Wat hebben we genoten en wat vond ik het leuk om ze 'mijn' eiland te laten zien en ervaren. Het is met woorden zo moeilijk uit te leggen hoe het leven hier is, zij hebben het nu ervaren en dat vind ik geweldig! Ze verbleven op een resort bij het strand van Jan Thiel, vlakbij ons huis. Ik zou heen en weer pendelen tussen 'thuis' en 'vakantie'. Maar na twee dagen zei Henk: 'Dit is veel te onrustig, jij gaat lekker naar de 'famkes' op het resort en we zien je over een dikke week wel weer'. Dat liet ik me geen twee keer zeggen! Wat een feest! Ik heb ze het hele eiland laten zien, alles laten beleven en het was vooral heel veel genieten van zon, zee en strand. Met daarbij de nodige drankjes en hapjes. Ook hebben we die week ontzettend veel regen gehad, uitzonderlijk veel, sinds jaren. Ach, nu weten zij ook echt wat een regenseizoen inhoudt. Het was gewoon allemaal 'hartstikkene leuk' (inside joke).
Tja, toen was het wel héél stil na die tien dagen... ik moest echt even schakelen. Van toerist weer naar mama. Haha, de kids hielpen me daar goed bij, ik was nog geen twee minuten thuis en zat gelijk weer in mijn rol. Of ik nu wilde of niet.

Vlak na het vertrek van hen, ging het land hier op code oranje. Dus ineens was het deels weer levendige Curacao weer stil en verlaten. Gelukkig konden we met de kerstvakantie nog wel naar Nederland. Voor het bezoeken van familie en vrienden. Benthe en Carst konden lekker spelen met hun vriendjes en vriendinnetjes en wij hebben onze naasten kunnen bezoeken. Ik vond het eigenlijk wel fijn dat we 'kleine' bezoekjes hadden. Hierdoor hadden we fijne gesprekken en aandacht voor elkaar.

Na twee heerlijke weken in Balk, waren we net een week terug toen we weer superleuk nieuws kregen: we hedden er een nichtje bij! Anne-Noé is geboren. Dochter van mijn jongste zusje. Prachtig nieuws! En een slik moment. Want met hun eerste kindje zaten we hier net op Curacao en nu met hun tweede kindje, mis ik het moment weer... Dan is 9000 km verder weg zitten gewoon even niet leuk. Punt. Gelukkig gaat alles goed en krijgen we veel foto's en filmpjes. Maar het liefst... waren Benthe en ik gisteren nog op het vliegtuig gestapt. Gewoon, even om het hoekje kijken.

En nu zijn we nog maar een half jaar hier, het gaat ineens erg snel! Waar ik in één van mijn vorige blogs nog schreef over het verkorten van onze term, van 3,5 jaar naar 2,5 jaar, denk ik nu... Ik wil nog niet weg hier! Ik wil nog een jaar erbij! Maar ik denk dat ik dat ook zou zeggen als we nog wel dat jaar erbij hadden gedaan. En voor Benthe en Carst is het perfect zo. Ze zitten heerlijk in hun vel. Ze zijn vrolijk, hebben beide een 'bff' en ze kunnen hier écht naar school en naar hun sport. Dat is me op dit moment heel veel waard. En zij vinden het hier heerlijk, maar verlangen ook weer naar Balk.
Ik ga naar het strand wanneer ik maar kan, ik wil naar happy hours zoveel ik kan, mooie momenten beleven hier... Bij alles denk ik: nu nog even goed van genieten, alles meepakken wat je mee kunt pakken! Dit leven krijg ik nooit weer! Dat besef ik echt wel.

En ook ga ik de afgelopen twee jaren overdenken, dat gaat automatisch, naarmate het einde van deze buitenland term nadert. Wat hebben we veel beleefd, wat zijn we door veel emoties en gemoedstoestanden gegaan. Hoge pieken, diepere dalen... alles kwam langs. En overal pakte ik (of wij) weer een leermoment uit. Maar... Voordat ik al helemaal in verleden tijd ga praten over Curacao, ga ik nog even door met het leven hier, het leven in het hier en nu. Met mijn voetjes in het zand en billen op het strand. Natuurlijk zijn we in ons hoofd en praktisch al bezig met ons vertrek terug naar Nederland. Er moeten toch echt al een aantal dingen worden geregeld en vastgelegd. En dat proces is ook nodig. Dat maakt je 'klaar' om terug te kunnen gaan.
Onze inpakdatum is inmiddels al bekend. Dat is de dag dat onze spullen in een container gaan en weer overzee naar Nederland worden gebracht. Ook onze vliegdatum staat vast en ons tijdelijk onderkomen hier op Curacao, wanneer onze inboedel ergens op zee dobbert. Ook heb ik onze kinderen alweer aangemeld op hun oude, vertrouwde basisschool 'De Bolster'. Benthe begint daar in groep 7 en Carst in groep 6. Soms moet ik dan even slikken... toen we hier naar toe gingen, zaten ze in groep 3 en groep 4. Wat zijn ze groot geworden!
En ik begin voorzichtig met het zoeken naar een baan. (Weet je wat leuks voor me, je mag het me best laten weten!) Ik richt mijn peilen weer op het onderwijs, maar ik hou me altijd aanbevolen voor andere ideeën. Henk is inmiddels aangenomen op zijn nieuwe functie in Nederland. Dat was al mondeling toegezegd, maar nu is het ook op papier rond.

De komende maanden krijgen we ook nog wat visite, als het allemaal door mag gaan. Er komen in ieder geval nog vrienden van Henk (zij proberen onze 10 dagen te evenaren, onmogelijk! Haha) en voor de rest... zien we wel wie er nog meer deze kant op willen komen.

Terwijl jullie in Nederland nog even genieten van de kou en de sneeuw, ga ik zo lekker buiten in de zon bij het zwembad zitten, met een koud wijntje in mijn hand. 'En la buena vida!'