Thuisgevoel
Door: Tryntsje Draaijer
Blijf op de hoogte en volg Tryntsje
23 September 2019 | Curaçao, Willemstad
Inmiddels ben ik bijna weer een week terug op Curaçao. Al bijna weer een week thuis.
Dik twee weken terug vloog ik voor 10 dagen naar Nederland. Dit omdat ik zooooo graag mijn kleine neefje wilde zien, voelen en ruiken. Hoe leuk skypen, foto's en video's ook zijn, er gaat toch niets boven het live weerzien! Naarmate het Nederland bezoek dichterbij kwam, werden die 10 dagen ook steeds voller gepland. Familiebezoek, nachtje weg met vriendinnen, bijkletsen met vrienden, nog wat andere verplichtingen... ik kan je vertellen, 10 dagen zijn zomaar om! Maar oh wat heb ik genoten!
Normaal gesproken breng ik Henk weg. Want eigenlijk is hij het die meestal weg gaat, voor werk. Deze keer was ik het, die uitgezwaaid werd door alle drie mijn dushi's. Wat even een slik moment was, maar dat was ook weer snel voorbij. Tien dagen alleen met heit is ook een feestje!
Het alleen vliegen vond ik een beetje spannend, maar eigenlijk is dat ook wel erg relaxed (wat andere mama's van hier mij ook al hadden verteld). Filmpje kijken, wijntje bij het eten, boekje lezen, beetje slapen...
Toen de landing nabij Schiphol werd ingezet had ik verwacht 'het thuisgevoel' te krijgen. Maar haha, dat bleef uit! Heel gek. Het voelde helemaal niet als thuis... het voelde als vakantie. Het vliegtuig moest landen, maar ook ik moest deze gedachte even laten landen. Natuurlijk blijft Nederland, (Fryslân, Balk) mijn thuis. Maar op dit moment is toch echt Curaçao mijn thuis, thuis is toch echt de plek waar mijn gezin is, waar mijn spullen staan, waar we leven. Een fijn besef! Dat zeker. Dit vertelde mij dat het goed is zoals het is.
Het weerzien met mijn mem en zusje was heerlijk! Zij haalden mij op van Schiphol. Daarna volgde gelijk het weerzien met mijn neefje! Meer dan geweldig! Ook heel gek, weggaan als je zusje nog zwanger is en haar terugzien als mem. En dan te bedenken dat ik 'pas' 8 maanden weg was. Er zijn gewoon mensen die hun familie járen niet zien... lijkt mij echt heel moeilijk op sommige momenten.
Na heerlijk te hebben geknuffeld en gekletst, gingen we op weg naar Balk! Dat voelde toch wel heel vertrouwd. Wat is het groen in Nederland, wat ruikt het lekker buiten en wat zijn de wegen en gebouwen netjes en wat zijn de producten goedkoop (behalve het parkeren op Schiphol,haha)! Maar ook... wat rijden ze hier hard! Wat zijn de mensen gehaast en druk, en wat is het hier koud!
Aangekomen in Balk heb ik eerst de naaste vriendinnen verrast, zij verwachtten mij pas over drie dagen. Surprise!! Ook allemaal heerlijke momenten! Met een lach en een traan!
Een dag vol met emoties. Nu ik dit zo opschrijf, dringt het geloof ik pas echt tot me door hoe bijzonder deze dagen zijn geweest. Al deze emoties maakten me compleet hyperactief, last van een jetlag heb ik dan ook niet gehad (die heb ik bij terugkomst dubbel en dwars ervaren). En zo ging het eigenlijk ook de hele tien dagen door. Iedereen is blij je te zien. Nou ja, bijna iedereen...
De tweede dag dat ik in Nederland was, zag ik mijn familie. En mijn neefjes en nichtjes, wat waren ze gegroeid! Groot geworden! Toen ik mijn neefje Seth en nichtje Fem zag waren ze enthousiast maar gelijk daarna werd de vraag gesteld: 'Waar zijn Benthe en Carst'? Toen ik vertelde dat ik alleen was en dat zij pas in de zomer naar Nederland zouden komen, kwam het antwoord: 'oh, nou dat vinden wij stom'. En weg waren ze. Dus, echt blij... ze vonden het leuk om mij te zien, maar het voelde voor hen niet als compleet. Ook mijn andere nichtjes van ruim één jaar herkenden me niet. Ze hebben nog geen herinneringen met mij opgebouwd. Best een rare gewaarwording.
Het terug zijn in Balk voelde zo warm, zo hartelijk. En... zo heerlijk om alles op de fiets te kunnen doen! Lekker op het 'fietske troch Balk, troch de bosken en langs de winkelstrjitte'. Het klinkt zo simpel en zo gewoon. Maar ik ben Balk, Fryslân, Nederland, toch echt meer gaan waarderen.
De tegenstelling Nederland - Curaçao is groot. Wat ik in Nederland mis, heeft Curaçao. En andersom. Hoe luxe is het dat ik van beide culturen en gewoontes de mooie dingen er uit kan en mag halen en kan waarderen (wat overigens echt niet altijd lukt, in beide landen).
Na tien dagen vol gezelligheid, fijne gesprekken en heerlijke avondjes was het weer tijd om terug te gaan naar het echte leven. Naar mijn huis en mijn thuis, naar mijn man en kinderen. De vlucht was goed, zeer rustig en ontspannen. Toen ik over 'mijn' eiland vloog, voelde ik het, dat gevoel dat je hebt na een vakantie als je weer terug naar huis gaat. Dat je denkt: de vakantie was geweldig, maar nu... ben ik weer thuis!
Dik twee weken terug vloog ik voor 10 dagen naar Nederland. Dit omdat ik zooooo graag mijn kleine neefje wilde zien, voelen en ruiken. Hoe leuk skypen, foto's en video's ook zijn, er gaat toch niets boven het live weerzien! Naarmate het Nederland bezoek dichterbij kwam, werden die 10 dagen ook steeds voller gepland. Familiebezoek, nachtje weg met vriendinnen, bijkletsen met vrienden, nog wat andere verplichtingen... ik kan je vertellen, 10 dagen zijn zomaar om! Maar oh wat heb ik genoten!
Normaal gesproken breng ik Henk weg. Want eigenlijk is hij het die meestal weg gaat, voor werk. Deze keer was ik het, die uitgezwaaid werd door alle drie mijn dushi's. Wat even een slik moment was, maar dat was ook weer snel voorbij. Tien dagen alleen met heit is ook een feestje!
Het alleen vliegen vond ik een beetje spannend, maar eigenlijk is dat ook wel erg relaxed (wat andere mama's van hier mij ook al hadden verteld). Filmpje kijken, wijntje bij het eten, boekje lezen, beetje slapen...
Toen de landing nabij Schiphol werd ingezet had ik verwacht 'het thuisgevoel' te krijgen. Maar haha, dat bleef uit! Heel gek. Het voelde helemaal niet als thuis... het voelde als vakantie. Het vliegtuig moest landen, maar ook ik moest deze gedachte even laten landen. Natuurlijk blijft Nederland, (Fryslân, Balk) mijn thuis. Maar op dit moment is toch echt Curaçao mijn thuis, thuis is toch echt de plek waar mijn gezin is, waar mijn spullen staan, waar we leven. Een fijn besef! Dat zeker. Dit vertelde mij dat het goed is zoals het is.
Het weerzien met mijn mem en zusje was heerlijk! Zij haalden mij op van Schiphol. Daarna volgde gelijk het weerzien met mijn neefje! Meer dan geweldig! Ook heel gek, weggaan als je zusje nog zwanger is en haar terugzien als mem. En dan te bedenken dat ik 'pas' 8 maanden weg was. Er zijn gewoon mensen die hun familie járen niet zien... lijkt mij echt heel moeilijk op sommige momenten.
Na heerlijk te hebben geknuffeld en gekletst, gingen we op weg naar Balk! Dat voelde toch wel heel vertrouwd. Wat is het groen in Nederland, wat ruikt het lekker buiten en wat zijn de wegen en gebouwen netjes en wat zijn de producten goedkoop (behalve het parkeren op Schiphol,haha)! Maar ook... wat rijden ze hier hard! Wat zijn de mensen gehaast en druk, en wat is het hier koud!
Aangekomen in Balk heb ik eerst de naaste vriendinnen verrast, zij verwachtten mij pas over drie dagen. Surprise!! Ook allemaal heerlijke momenten! Met een lach en een traan!
Een dag vol met emoties. Nu ik dit zo opschrijf, dringt het geloof ik pas echt tot me door hoe bijzonder deze dagen zijn geweest. Al deze emoties maakten me compleet hyperactief, last van een jetlag heb ik dan ook niet gehad (die heb ik bij terugkomst dubbel en dwars ervaren). En zo ging het eigenlijk ook de hele tien dagen door. Iedereen is blij je te zien. Nou ja, bijna iedereen...
De tweede dag dat ik in Nederland was, zag ik mijn familie. En mijn neefjes en nichtjes, wat waren ze gegroeid! Groot geworden! Toen ik mijn neefje Seth en nichtje Fem zag waren ze enthousiast maar gelijk daarna werd de vraag gesteld: 'Waar zijn Benthe en Carst'? Toen ik vertelde dat ik alleen was en dat zij pas in de zomer naar Nederland zouden komen, kwam het antwoord: 'oh, nou dat vinden wij stom'. En weg waren ze. Dus, echt blij... ze vonden het leuk om mij te zien, maar het voelde voor hen niet als compleet. Ook mijn andere nichtjes van ruim één jaar herkenden me niet. Ze hebben nog geen herinneringen met mij opgebouwd. Best een rare gewaarwording.
Het terug zijn in Balk voelde zo warm, zo hartelijk. En... zo heerlijk om alles op de fiets te kunnen doen! Lekker op het 'fietske troch Balk, troch de bosken en langs de winkelstrjitte'. Het klinkt zo simpel en zo gewoon. Maar ik ben Balk, Fryslân, Nederland, toch echt meer gaan waarderen.
De tegenstelling Nederland - Curaçao is groot. Wat ik in Nederland mis, heeft Curaçao. En andersom. Hoe luxe is het dat ik van beide culturen en gewoontes de mooie dingen er uit kan en mag halen en kan waarderen (wat overigens echt niet altijd lukt, in beide landen).
Na tien dagen vol gezelligheid, fijne gesprekken en heerlijke avondjes was het weer tijd om terug te gaan naar het echte leven. Naar mijn huis en mijn thuis, naar mijn man en kinderen. De vlucht was goed, zeer rustig en ontspannen. Toen ik over 'mijn' eiland vloog, voelde ik het, dat gevoel dat je hebt na een vakantie als je weer terug naar huis gaat. Dat je denkt: de vakantie was geweldig, maar nu... ben ik weer thuis!
-
23 September 2019 - 15:15
Tine :
Prachtig! -
23 September 2019 - 15:31
Elke :
Hey Tryntsje,
Wat leuk om weer wat van je te horen. Gek is dat die gevoelens die je kunt hebben dat beide plaatsen goed zijn en goed voelen! Lijkt mij ook gek om weer terug te gaan al was op Curaçao je gezin. Mooi verhaal weer! Wij gaan de herfst periode in...brrr...niks aan. Maar hoort erbij.. groetjes Ellen en fam. -
23 September 2019 - 17:36
Rianne:
Wat heb je dat mooi verwoord, Tryntsje. Nu weer lekker genieten van je thuis en het beste van beide wereld(del)en. -
23 September 2019 - 17:53
Diana:
Super leuk!!! Mooi verwoord weer DUSHI!!!! ENJOY!!! -
23 September 2019 - 18:09
Talitha:
Wat wie it fyn dushi. Sa GENOTEN! Op neie maart, neie herinneringen meitsje!!!!! -
23 September 2019 - 18:29
Sjoukje:
Leuk om dy efkes te sjen! En prachtig filmpke fan dien bern die dy opwachtsje, heerlijk gefoel om wer thus te wezen (ien balk em curacao)!
-
26 September 2019 - 19:19
Marieke Z.:
Heerlijk. Wat weer een fijn verhaal weer. Bijzonder dat Curacao dan toch als thuis voelt, omdat Henk en de kinderen daar zijn. Ik vond het zo leuk om je even te hebben gesproken in het cafe! Zet hem op daar weer, het “normale” leven weer te leven. Groetjes uit het regen achtige Fryslan!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
