nog even geduld...

En dan zijn we een paar feestjes en afscheidsborrels verder... inmiddels ben ik juf-af. Dus zeeën van vrije tijd, zou je zeggen. Maar niets is minder waar. Bij een (tijdelijke) emigratie komt heel wat meer kijken dan alleen koffers inpakken. Op dit moment, as we speak, zijn hier drie hardwerkende mannen onze hele inboedel aan het inpakken. Dat hoeven we dan niet zelf te doen, fijn!!! Morgen gaat alles mee in de container. Zodat die vervolgens een maandje op zee kan dobberen. En dan maar hopen dat het met onze inboedel beter afloopt dan afgelopen week met andere containers...
Een beetje spannend wordt het nu wel. Ik heb kriebels in mijn buik. Het vooruitzicht om straks in heerlijk weer terecht te komen is best lekker, laten we eerlijk zijn! En de eerste contacten zijn ook al gelegd, maanden terug al. Dus ook dat zal heus goedkomen. En daar heb ik ook echt zin in! Eindelijk alle app-contacten reallife zien! De school voor de kids is geregeld en als mem (mama) hoop je toch echt dat jouw kids het naar hun zin hebben in hun nieuwe klas en dat ze snel nieuwe vriendjes maken. Zelf denk ik dat het echt wel goed komt. We zullen het gaan beleven!
Alleen... op dit moment voelt het allemaal wat dubbel. Ik heb er zin in, maar als ik zie en voel wat ik hier achterlaat... niet alleen de wijntjes vloeiden rijkelijk afgelopen weken, ook de tranen. Al wilde ik het niet, het kwam vanzelf. En misschien hoort het ook gewoon bij het proces.

Je vriendinnen die je ontvoeren voor een nachtje Scheveningen (in één woord:GEWELDIG), buren die samen een prachtig én origineel cadeau hebben bedacht en dat bij je brengen met een paar lieve woorden, familie die het geweldig vindt dat je deze uitdaging aangaat, maar tegelijk dit huilend aan je vertellen... en je kinderen, die ineens heel goed beseffen dat het bijna zover is. De oudste heeft het een beetje moeilijk. Op dit moment wil ze ook niet mee naar Curaçao. En dat vind ik dan weer moeilijk om aan te zien. En dan komt al snel de gedachte: welke ouder doet nou zoiets?! Je kind meenemen voor een aantal jaren naar het buitenland en weghalen uit zijn veilige en vertrouwde omgeving! Maar toen ik haar gisteren vroeg of ze toch met ons mee wilde, was haar antwoord: mem, het komt vast goed. En zolang jij en heit (papa) bij mij zijn, vind ik het vast leuk!
Komt wel goed, schatje!